دانش در مورد فولاد آبی

رنگ آمیزی اصلی پیچ های آبی بر اساس یک ایده عملی بود: برای محافظت قطعات فلزی از اکسیداسیون یا خوردگی یا افزایش قدرت فلزی، زیرا قطعات فولادی مورد استفاده در ساعت ها باید درجه سختی بالایی داشته باشد تا حرکت برآورده شود. الزامات مکانیکی استاندارد بالا. روش سنتی سخت کردن قطعات فولادی به این صورت است: ابتدا قطعات را گرم کنید، و سپس آن ها را در آب یا روغن «کوئنچ» کنید. این کار ساختار مولکولی ماده را تقویت می کند. قطعات فولادی سخت و کاملا شکننده می شوند. نور رنگارنگ در این فرایند تولید می شود. محصول کناری زیبا. تا اوایل قرن ۱۶، «فناوری آبی پخت» اشاره گرها یا پیچ های فولادی وجود داشت. در حال حاضر این فرایند دیگر یک فرایند لازم برای حفاظت از فلز نیست، اما مردم قطعات حرکت آبی را به عنوان ویژگی های سنتی و ارزش بالا در نظر می گیرد. ، عناصر بسیار تزئینی. همه قطعاتی را تماشا نمی کنند که با نور آبی می درخشند از طریق فرایند گرمایش سنتی آبی می شوند. اکنون فناوری شیمیایی امکانات مختلفی را در اختیار مردم قرار می دهد تا پیچ ها را به آبی تبدیل کنند که این باعث می شود بسیار ارزشمند به نظر برگردند. اما ارزش بررسی دقیق این نمونه ها را دارد: شما می توانید با چشم غیر مسلح تشخیص دهید که یک شکاف براق در بالای پیچ وجود دارد که آبی نشد، زیرا پیچ ها در اصل با نیکل پوشیده شده بودند، اگرچه بالای پیچ ها با پوشش نیکل بود. لایه مالیده می شود، و سپس وارد اکسیداسیون یا رنگرزی مایع شیمیایی می شود، به طوری که تنها یک پوشش آبی براق در بالا بدون آبکاری نیکل رنگ آمیزی می شود. "رنگ تولید شده در این راه به اندازه آبی تولید شده توسط پردازش حرارتی ارزشمند نیست"، انتقاد راینر Langeleist، که رئیس کارخانه Nomos در گلش tte و طرفدار روش های تولید سنتی، است، به عنوان گرم کردن پیچ به رنگ آبی. اصل این روش بسیار ساده است: پیچ ها به طور مساوی در یک تابه پخت مسی قرار می گیرند و بر روی صفحه سرامیکی فر از پیش گرم شده تا ۲۹۵ درجه سانتیگراد قرار می گیرند. دما باید ثابت نگه داشته شود: اگر می خواهید یک خودروی آبی رنگ گل داوودی آبی تولید کنید، دمای گرمایش نباید انحراف ۱ درجه سانتیگراد داشته باشد. بسته به اندازه، پیچ ها باید به مدت سه تا پنج دقیقه در کوره قرار گیرند، و سپس در یک گند فولاد ضد زنگ قرار گیرند تا خنک شوند. استفاده از یک ذره بین برای بزرگنمایی پیچ برای ارزیابی ارزیابی و بررسی کنترل. معیار اصلی این است که آیا هماهنگی رنگ مورد انتظار یکنواخت است یا نه. در طول این فرایند، رنگ قطعات با توجه به دما تغییر خواهد کرد: در ۲۲۵ درجه سانتیگراد، شروع به زرد روشن شدن می کند؛ هنگامی که گرمایش ادامه دارد, زرد تیره, قهوه ای مایل به قرمز, magenta, بنفش, و آبی تیره به نوبه خود ظاهر می شود, و آبی روشن در حدود 310 درجه سانتیگراد. در نهایت در ۳۲۵ درجه سانتیگراد خاکستری روشن شد، به صورت جادویی آبی شد و سپس خاکستری شد. یعنی سطح فولاد کربن (۰٫۴ تا ۱٫۶ درصد) تحت عمل اکسیژن اکسید می شود. این فرایند ساده به نظر می رسد، اما جزئیات آسان نیست. نشات ها و لکه های روغنی از اکسیداسیون یکنواخت سطح فولاد جلوگیری خواهد کرد و باعث ظاهر شدن لکه های خاکستری خواهد شد.